کد مطلب:50800 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:14

گنجینه پرسمان » متفرقه

در مورد هيپنوتيزم توضيحاتي روشن را در اختيارم بگذاريد؟

در رابطه با هيپنوتيزم چند نكته يادآوري مي شود: 1) اين راه را به برادران عزيز توصيه نمي كنيم و به نظر ما انحصار درمان از اين طريق تصوري خام است. 2) در اين رابطه جريانات انحرافي و گول زننده بسيار است. 3) در صورت تمايل مي توانيد به كتاب هاي مربوط به هيپنوتيزم مراجعه كنيد. 4) آقاي دكتر جمال زاده استاد دانشگاه تهران متخصص اين فن مي باشند. ولي به جهت آگاهي توضيحي مختصر مي دهيم دانشمندان از ديرزمان دريافته بودند كه سياله مغناطيسي خاصي در انسان وجود دارد كه با استفاده از تكنيك هاي خاصي توسط آن مي تواند در افراد ديگر اثر بگذارد. در آغاز وجود چنين نيرويي در مشرق زمين كشف شده بود. كلداني ها مصري ها و هندي ها به آن پي برده بودند و براي درمان اعصاب و بي اشتهايي از آن استفاده مي كردند. اما چندان شكل عمومي نداشت تا اينكه يك پزشك اطريشي بنام «مسمر» در اواخر قرن 18 ميلادي ( در سال 1775) آن را به عنوان يك كشف علمي مطرح ساخت و گفت: در وجود انسان نيروي سيال مخصوصي وجود دارد كه مي توان براي درمان بعضي از بيماران از آن استفاده كرد. تا اينكه «پويسكور» يكي از شاگردان مسمر به روش استاد آشنا شد و براي درمان بيماران از اين نيروي مرموز بدن خود استفاده مي كرد و به اصطلاح اين امواج مغناطيسي مخصوص را به بدن بيمار روانه مي ساخت. يك روز هنگامي كه مشغول درمان يك روستايي بود ناگهان با نهايت تعجب ديد او به خواب فرو رفت. او از اين جريان سخت متوحش و دستپاچه شد و خواست وي را بيدار كند او را صدا زد برخيز! برخيز! در اين موقع با صحنه عجيب تري روبرو شد. بيمار در حالي كه هنوز در خواب بود از جا برخاست و شروع به راه رفتن كرد! او با تعجب و وحشت گفت: بايست! ايستاد كم كم فهميد كه بيمار درحالي شبيه به خواب فرورفته كه با خواب هاي معمولي بسيار فرق دارد او در اين حال صداي خواب كننده را مي شنود و هر چه به او دستور داده شود انجام مي دهد! بالاخره هر طور بود او را بيدار و به حال عادي برگرداند و به اين ترتيب موضوع خواب مغناطيسي لااقل درآن محيط كشف شد و معلوم گرديد كه از طريق مانيتيسم (سياله مغناطيسي) مي توان به هيپنوتيسم (خواب مغناطيسي) دست يافت. با ادامه تحقيقات در اين زمينه آشكار شد كه نگاه هاي طولاني به يك نقطه نيمه روشن توام با تلقين هاي پي درپي به ضميمه استفاده از سياله مزبور براي خواب كردن افرادي كه آمادگي دارند كافي است وبا اين سه عامل مي توان افراد را به خواب مغناطيسي فرو برد. مسأله مهم اين جا بود كه «عامل» (خواب واره گر) مي توانست جانشين اراده و تصميم «معمول» (سوژه خواب رونده) گردد و معمول به تمام معنا تسليم اراده او شود و هر دستوري به او بدهد بدون چون و چرا انجام دهد. به عبارت ديگر هيپنوتيزم نوعي تحت كنترل قرار گرفتن فردي ضعيف(سوژه) توسط «قدرت ذهني» فردي قوي به لحاظ تمركز ذهني (نه حركات و تلفيقات ظاهري هيپنوتيزور) قلمداد شده است. (ر . ك: حساسيت به هيپنوتيزم هيلگارد). آنچه در اين جا مورد نظر مي باشد اين است كه تأثيرات خواب واره گر (هيپنوتيزور) بر سوژه اعم از آن كه ناشي از حركات تلقينات تكنيك هاي ايدئوموتوديك ريلاكسيك و ... باشد و يا ناشي از قوت روح و ذهن كه از طريق رياضات و تمرين حاصل شده است در هر صورت چگونه تأثيري است؟ آيا صرفا ايجاد يك سري تصورات و خيالات و تلقينات غير واقعي است و يا آن كه آنچه را كه سوژه ادراك مي كند يا بدون ادراك بر زبان مي آورد و ظاهر مي سازد واقعيتي ترديد ناپذير است؟ اين مسأله هنوز جاي بحث بسيار دارد ولي آنچه در حال حاضر مي توان گفت آن است كه: اولا: حركاتي كه از معمول سر مي زند وسخناني كه برزبان مي راند چيزي جز تلقينات عامل نيست. مثلا اگر به يك زبان خارجي كه قبلا آشنايي نداشته تكلم مي كند يا اعلام مي دارد در فلان منطقه هستم يا راه مي رود و ... همه القائات خواب واره گر است و از حقيقت بهره اي ندارد. البته اين القائات تنها با حركات و اشارات نمايشي نيست بلكه از طريق ذهن عامل صورت مي گيرد. بنابراين اگر هيپنوتيزور آن دسته از لغات خارجي را كه سوژه تكلم مي كند نداشته باشد چنين حركتي صورت نخواهد پذيرفت. ثانيا: در برخي موارد - نه به آن داغي كه برخي طرح مي كنند - از اين شيوه براي درمان برخي از بيماران مي توان استفاده كرد و حتي دربرخي موارد از آن به جاي داروي بيهوشي نيز استفاده نمود كه اين تأثير چيزي جز آثار تلقين نيست. البته برخي بين مسأله هيپنوتيزم و تجريد روح خلط نموده و آن دو را نيز مشابه يكديگر فرض كرده اند. درحالي كه بين آن دو تفاوت بسيار است و تفصيل آن در اين مختصر نمي گنجد. ولي امروزه برخي با استفاده از تكنيك هاي پيشرفته تر هيپنوتيزم دعوي تجريد روح نموده و كالاي خود را به اين نام قالب مي كنند.